Abbaye St. Pierre, Solesmes
Pater Bellot was in 1903 ingetreden bij de Benedictijnen van Solesmes. Dit klooster was zijn thuis. Ware het niet dat de monniken op 20 september 1901 vanuit Solesmes vertrokken waren naar Engeland, gedwongen door een wet die het leven in een kloostergemeenschap onmogelijk maakte. Voor zijn medebroeders mocht Bellot hun -tijdelijke- abdij op het eiland Wight ontwerpen. Pas in 1922 keerde de congregatie terug naar hun klooster in Solesmes. Op het eiland Wight bleef een gedeelte van de monniken achter in het klooster door Bellot ontworpen: Quarr abbey.
Pater Bellot zou eerst in de Paulusabdij te Oosterhout, later bij de Benedictijnen in Wisques zijn hoofdverblijf hebben. Hij keerde dus niet terug naar zijn ‘moederklooster’ in Solesmes.
De abdij van Solesmes, een van de belangrijksten van Europa, diende in 1935 uitgebreid te worden met een nieuwe bibliotheek, twee kloostergangen, een wasruimte en een kamer voor de abt. De terugkeer van de kloostergemeenschap had dat noodzakelijk gemaakt. De abt was pater Bellot nog niet vergeten, en blijkbaar had hij met Quarr abbey een goede indruk achtergelaten. Tegen het bestaande imposante hoofdgebouw aan ontwierp Dom Bellot de gevraagde ruimtes. In de stijl van het bestaande gebouw is het uitgevoerd met blokken natuursteen. In de kloostergalerij is beton gebruikt en zichtbaar als pilaren. Kleurgebruik is hier niet toegepast.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
De kloostergang vormt de verbinding met de middeleeuwse kloosterkerk. In de hoek bevindt zich een uitbouw, waar de handwassing van de gasten door de abt plaatsvindt.
De achtzijdige uitbouw van de kamer voor de abt bevindt zich op de eerste etage en rust op een pilaar van beton.
Het tegelpatroon bij de ingang van de abdij, bij het winkeltje, en de raamvorm verraadt dat Bellot ook verantwoordelijk moet zijn voor deze ruimtes…
