Abbaye Sainte-Marie de la Pierre qui Vire, Saint-Léger-Vauban

De abdij Sainte-Marie de la Pierre-qui-Vire is in 1850 gesticht. In 1859 sloot ze zich aan bij de orde van de Benedictijnen. Ook de bewoners van dit klooster hebben rond 1905 tijdelijk hun toevlucht moeten zoeken in het buitenland. Nadat in 1921 de monniken konden terugkeren zijn door Bellot plannen gemaakt om bij de bestaande kerk een helemaal nieuw klooster te bouwen. Het bestaande klooster is echter blijven staan en uiteindelijk is er één vleugel van vijf etages hoog, met zo’n 60 verblijven voor de monniken, volgens het ontwerp van Bellot in 1931 gebouwd. Het is goed onderhouden en later gemoderniseerd met nieuw sanitair, waarvoor een stuk is aangebouwd haaks op de vleugel.

De onderste etage is momenteel ingericht voor ziekenverpleging. De gevel aan de kopse kant is bekleed met leisteen om vochtproblemen te voorkomen. De vloerhoogte van beide aansluitende bouwdelen verschilt. De trap die dit probleem oplost is uitgevoerd in de typische keperboogstijl van Dom Bellot.

Omdat het klooster in diverse periodes is verbouwd en vergroot, bestaat het nu uit een mix van oud en nieuw. Het beste is dat te zien aan de kloosterkerk, die een moderne voorgevel heeft en een neogotisch interieur.

foto's: A.W.A. Lukassen en A.A. Lukassen, zomer 2022