St. Gertrudiskerk, Heerle

In 1923 wordt Bellot gevraagd een plan te bedenken om de neo-gotische kerk van Heerle, bij Roosendaal, te vergroten. Bellot komt met een gewaagde oplossing: Overdwars ontwerpt hij een nieuwe kerk: Schip en priesterkoor, waarbij de hoofdingang wordt verplaatst naar de zijgevel van de oude kerk.

Het ontwerp wordt goedgekeurd, en de (ver)bouw kan beginnen.

Een bijzondere kerk om te zien, maar het gewaagde ontwerp wordt over het algemeen goed ontvangen.

Het is de eerste en enige keer dat Dom Bellot in neo-gotische stijl bouwt. Om de nieuwe kerk aan te laten sluiten ontwerpt hij het schip in dezelfde stijl als de oude kerk. De pilaren worden wel zover mogelijk naar buiten geplaatst om vrij zicht te kunnen hebben op het altaar. Het priesterkoor wordt echter wel in "Bellotistische" stijl uitgevoerd.

Tijdens de bevrijding van Heerle (oktober 1944) wordt de kerk zwaar beschadigd. Het oude priesterkoor moet zelfs worden afgebroken. Verder wordt de kerk hersteld naar het verbouwingsplan van Bellot.

Omstreeks 2012 is de kerk te groot geworden, en om sluiting te voorkomen wordt de kerk intern verbouwd. Het priesterkoor is samen met het schip onderdeel geworden van een open ruimte. Aan de oostzijde van het schip is een kleine ruimte afgescheiden en geschikt gemaakt om vieringen te houden. Het oude gedeelte van de kerk is volgebouwd met kamers en huisvest onder andere de plaatselijke huisarts. Hoofdzaak: het gebouw is behouden gebleven en wordt gebruikt door de gemeenschap.

foto's: a.w.a.lukassen, a.a.lukassen, 1997 - 2013